Thailand is een gekkenhuis maar wel veels te vet

Sawahdee Khap! Oftewel, Goedendag! Alles goed daar in ons koude kikkerlandje? Of is het daar niet zo koud? Wie weet, hier is het in ieder geval lekker warm tot klam en zweterig. Maar ja, ik ben natuurlijk niet pas net in Thailand aangekomen, ik heb er 3,5 week op zitten en morgen moet ik alweer naar huis..
Desalniettemin kan ik jullie nog best wat vertellen over mijn avonturen in Thailand (als ik alles tenminste nog kan onthouden, ik heb al zoveel gedaan).
Op het moment ben ik net, per nachtbus van Phuket, terug gekomen in Bangkok na een avontuur langs alle eilanden in het zuiden. Het is nu 7.30 AM en ik ben aan het wachten tot ik mijn kamer in kan. Tijd zat om een verhaaltje te schrijven, voor het eerst in 3 weken.

Ok, allereerst: de vlucht van Aussieland naar Bangkok, dat was me wat zeg.. Eerst van Darwin naar Perth toe vliegen en daar een paar uur rondhangen waarna ik een uurtje of 8 mocht vliegen om daarna in Hong Kong nog iets van 7 uur te wachten om vervolgens mijn laatste vlucht naar Bagkok te pakken. Uiteindelijk kwam ik dus aan in Bangkok; wat een gekkenhuis. Na alle relaxedheid van Oz was het hier wel ff wennen aan alle kleine Thaien op hun scooters en tuk tuk's en taxi's en wat al niet meer. Het zijn er in ieder geval veel. Nadat ik eenmaal een hostel had gevonden ben ik maar gelijk op ontdekkingstocht uitgegaan over de meest toeristische straat in Thailand, Khao San road. Gekkenhuis, wederom. Trouwens, omdat ik niet helemaal wist waar ik mee bezig was toen ik mijn hotel kamer moest boeken kwam ik uit in een kamer met een tweepersoons bed, een tv en airconditioning. Wat een luxe, en dat voor het zelfde geld als een 10 persoons kamer in Oz.
Kortom, terug naar waar mijn verhaal ergens gebleven was. Die avond heb ik mijn eerste maal op straat gegeten, erg lekker en supergoedkoop. Daarna heb ik niet veel meer gedaan dan tv kijken in mijn kamer, ik was moe.

De volgende dag was echter druk, druk, druk. Mijn plan was om wat rond te gaan lopen en onderweg wat tempels te bezoeken. Als eerste stond de grootste tempel/paleis op het programma: The Grand Palace en Wat .... (naam vergeten). Prachtig dat wel. Alles met goud en glimmende steentjes en meer goud en meer bling bling. Het was hier trouwens niet 1 tempel maar wel een stuk of 10, allemaal verschillend en heel veel Buddha's. Na alles tempels kon ik doorlopen naar het Grand Palace waar Zijne Koninklijke Hoogheid (de koning is hier echt heilig) zo af en toe wat tijd spendeerd, zeer indrukewekkend. Ook ben ik onderweg nog een stuk of 50 monniken tegen het lijf gelopen, wat ook wel vet was. Hierna was het tijd voor lunch en na lunch ben ik weer terug naar het Grand Palace gelopen want daar achter lag nog Wat Pho (dat wist ik ook niet van te voren) waar de grootste liggende Buddha in Thailand/wereld(?) ligt. Dat moest natuurlijk bezocht worden. Wederom was alles met goud bekleed en glimmend en bling bling. Ook in Wat Pho bleek 1 tempel niet genoeg en kostte het me weer wat tijd om alles te bekijken. Na Wat Pho ben ik doorgelopen naar China Town - wat overigens duizend keer verder weg was dan ik in eerste instantie dacht. Na een pittige wandeling was ik er dan eindelijk en het was hier nog meer gekkenhuis dan het normaal al is in Bangkok. Extreem gekkenhuis zou je haast kunnen zeggen en al gauw was ik dus verdwaald. Mooi. Heb ik weer. Gelukkig had ik een kaart bij me en heb ik na wat rond te dwalen de weg weer terug gevonden. Op mijn weg terug kwam ik nog langs de Golden Mount, een soort berg (zoals de naam al suggereert) met op de top wederom weer iets heiligs, en een mooi uitzicht. Daarna kwam ik weer langs een soort tempel en toen was het mooi geweest en ben ik terug naar het hostel gegaan.

De volgende dag ben ik, samen met iemand anders, naar Downtown Bangkok gegaan; het schijnt daar goed shoppen te zijn. Na een interessante busrit kwamen we aan in downtown Bangkok. Gekkenhuis. Na wat zoeken hadden we de MBK gevonden, het grootste warenhuis in Bangkok. En het schijnt ook nog is goedkoop te zijn. Na hier een paar uren te hebben rondgedwaald (zonder iets te kopen) vonden we het wel mooi geweest en hebben we nog wat rond de stad gewandeld waarna we, per boot dit keer, terug naar Khao San road zijn gegaan. Die avond zijn we voor een drankje gegaan en zijn we nog wat andere vogels tegen gekomen en uiteindelijk ben ik ergens in een super deluxe appartement in Bangkok terecht gekomen waar we per Tuk tuk zijn gekomen en waar de champagne al gauw ontpopt werd. Gekkenhuis.

De volgende morgen was ik brak en heb ik niet veel uitgevoerd. Wel hebben we toen een toer geboekt voor twee dagen naar de Bridge over the River Kwai en nog meer interessante zaken zoald de Tiger Temples.
Daar gingen we dan, in een of ander opgepimpt minibusje met alles erop en eraan (hij had zelfs tv). Op naar onze eerste stop: Kachanaburi, waar de welbekende Bridge is. Eerst zijn we nog naar een begraafplaats gegaan met alle soldaten die zijn overleden tijdens het bouwen van de brug, daarna een of andere gaar museum en toen de brug! Gekkenhuis. Het was net spitsuur en alle toeristen wilden natuurlijk over de brug lopen. Ook ik ben over de brug gaan wandelen, wat niet heel speciaal was maar toch... nu kan ik zeggen dat ik over de Bridge over the River Kwai heb gelopen. Another check on the list. Na de brug zijn we met de trein een stukje over de daadwerkelijke Death Railway gereden, interessante ervaring. Na de trein zijn we naar onze overnachtingsplaats op de rivier gegaan en hebben we lekker gelunched. De laatste stop van die dag was een waterval die zeer onindrukwekkend was. Wel hadden we voor het eerst deze dag ff tijd om te relaxen, wat wel fijn was. Na wat wachten zijn we weer terug gegaan naar onze overnachtingsplaats. Hier hebben we de rest van de avond gespendeerd en zijn we relatief vroeg naar bed gegaan want de volgende morgen moesten we vroeg op om olifanten te wassen (hoe gaaf is dat?!).

Olifanten wassen, wat een belevenis; ik zou haast willen zeggen: Gekkenhuis. Olifanten wassen betekend zoveel als op de rug van de olifant zitten samen met een Thaise vriend en de rivier in. That's all. Eenmaal in de rivier wist mijn kleinde Thaise vriend de olifant lekker aan het dansen te krijgen waardoor het op een soort rodeo begon te lijken en ik alle kanten opgeschoten werd (niet van de olifant af, daar was ik te goed voor). Na een half uur (of meer) moesten we de olifant verlaten en was het tijd voor ontbijt. Na het ontbijt zijn we per bamboevlot de rivier afgegaan weer terug naar de olifanten, dit keer om een tochtje door de bossen te maken. Dit keer hadden we ook een soort zadel, jammer. Na de olifanten hebben we weer een gedeelte van de Death Railway bezocht, niet zeer interessant. De volgende stop was echter wel interessant, de Tiger Temples. Althans dat dacht ik. Al gauw bleek dat het hier alleen maar om geld gaat. Je kunt foto's laten nemen met de tijger en je kunt ze zelfs een beetje aaien. Nu denk je misschien dat dat gevaarlijk is, neen. De arme dieren zijn geheel verdoofd en er is geen teken van leven te bekennen behalve hun ademen. De monnik die daar leeft claimt dat het door de hogere machten komt, ik denk dat ze die beesten gewoon helemaal lam spuiten met slaapmiddel. Beetje jammer en ik vond het hier niet gaaf. Na de foto's met de tijgers ben ik nog naar een tempeltje gelopen waar ik heb leren bidden voor Buddha (wederom in ruil voor wat geld). Daarna zijn we maar snel weg gegaan. Nu stond ons alleen nog een rit per minibusje terug naar Bangkok te wachten.

De volgende dag heb ik wederom niet veel gedaan, enkel een van een Thaise massage genoten. Die avond zijn we per nachtbus naar Koh Phangan gegaan, daar stond een Full Moon Party op ons te wachten.
Uiteindelijk na veel reizen, wachten en enkele gestolen goederen (niet van mij gelukkig) waren we dan eindelijk in Koh Phangan in ons hostel. Een mooie bungalow op het strand, 100 meter van de zee. Diezelfde avond zijn we nog uitgegaan naar een of andere Pool Party als warm-up voor de Full moon party. Goed feestje.
De volgende dag heb ik niet veel anders gedaan dan gruwelijk verbranden - hoort de zon hier niet minder sterk te zijn dan in Ozzie?.
De volgende dag was de dag van de Full Moon, maar dat was 's nachts, wat moest ik de rest van de dag doen? Een scooter huren. Goed idee, iedereen blij. Voor het eerst in mijn leven heb ik een scooter mogen rijden en het was echt supergaaf. Mooi te scheuren over de smalle weggetjes met heel veel meer andere scooters en auto's en alles anders. Mooie uitzichten, dat ook. Tegen het einde van de middag vond ik het mooi geweest en ben ik terug gekeerd naar onze bungalow, tijd voor de Full Moon. Het schijnt traditie te zijn dat men zichzelf beschilderd met felle kleuren tijdens de Full Moon, wij dus ook. Lachen. Rond een uurtje of 12 vonden we het wel mooi en zijn we naar de Party gegaan. Je raadt het al: Gekkenhuis!. Duizenden mensen op het strand met knallende muziek, vuurshows, dronken mensen en alle andere bizarre dingen. Gaaf dus. Ons eerste plan was om wat rond te wandelen maar dat plan was al gauw van de kaart en we zijn een beetje rond blijven hangen bij een tent met goeie muziek. Lekker dansen en zogenaamde 'buckets' drinken. Een bucket is zoveel als een klein emmertje met een mix van rum, whiskey, vodka, wat je maar wilt, met een klein beetje frisdrank en red bull (de red bull schijnt hier een beetje speed of zo te bevatten, dat was dus een mooie avond :-) ). Rond een uurjte of 7 's ochtends, toen het al weer licht was, vonden we het mooi geweest en zijn we terug gekeerd naar de bungalow waar we knock-out zijn gegaan.

De volgende dag (of dezelfde, net hoe je het bekijkt) was wederom katerig en lui. De dag daarna was het weer tijd om te reizen, op naar Koh Samui, een andere mooi eiland ten zuiden van Koh Phangan. Allereerst per boot en toen met de taxi verder. Werden we ergens bij een hostel gedropt en in alle drukte vergat ik mijn kleine rugzakje in de taxi, met al mijn spullen erin. Goed begin is het halve werk zullen we maar zeggen. De rest van de dag ben ik achter mijn rugzak achter gegaan en daardoor, omdat de taximan (een andere dan die mijn rugzak had) mij verkeerd had begrepen, het hele eiland rondgereisd. Ondertussen kwam de andere taximan (die mijn rugzak had) langs bij het hostel en wilde de rugzak niet droppen omdat ik hem anders de schuld kon geven als er wat miste. Kortom, zo ging het nog drie dagen door. Steeds als ik even het hostel verliet kwam hij langs en wilde niks droppen, ondanks dat ik de meisjes van de receptie strenge intruscties had gegeven hem te zeggen die verdoemde rugzak gewoon te droppen. Uiteindelijk heb ik me wel vermaakt in Samui, heerlijk van wat drankjes genoten en gegeten op het strand. Het hele strand was hier vol met restaurantjes en barretjes en je kon letterlijk 2 meter van de zee eten. En nog goed eten ook. Heerlijk.
Maar ja, mijn rugzak. Jullie vragen je natuurlijk af hoe dat is verder gegaan. Na die 3 dagen van wachten - 1 dag heb ik zelfs de hele dag in het hostel rondgehangen, de enige dag dat hij helemaal niet op kwam dagen - was ik het beu en besloot om met mijn grote rugzak mijn kleine rugzak achterna te gaan jagen zodat ik daarna gelijk door kon naar Krabi, want ik raakte al een beetje in tijdnood. Allereerst ben ik naar de ferrypier waar ik aankwam gegaan en heb daar rondgewacht tot de ferry aan zou komen en alle taxi's daar weer zouden rondhangen. Eerste keer raak! HA! Daar had ik hem, eindelijk. Na een korte inspectie van mijn tas bleek alles er nog in te zitten, ongelovelijk. Snel ben ik toen met een van die taxi's doorgegaan naar een andere pier waar ik nog net op tijd was op de ferry naar Surat Thani te pakken met opeenvolgende bus naar Krabi. Tegen een uurtje of 8 was ik eindelijk in Krabi en was het aan het regenen. Gelukkig kon ik snel een kamer vinden en ben ik naar de nachtmarkt (niet groot) gegaan voor wat eten, een van de betere maaltijden die ik hier heb mogen verorberen.

De volgende dag was het weer nog steeds niet helemaal top - het is hier tenslotte het regenseizoen. Desondanks ben ik toch per longtailboat naar Raileh vertrokken. Geen eiland dit keer, maar het is wel alleen maar toegankelijk per boot. Een mooi gebied met stijle rotskliffen en mooie stranden die ongetwijfeld allemaal veel mooier zijn in de volle zon in plaats van regen. Ondanks de regen besloot toch een rotsklim sessie voor de volgende dag te boeken, het schijnt hier de beste plek te zijn om dat te doen.
De volgende dag moest ik dus vroeg op en het was droog dus tijd om te klimmen. Veels te vet. Allereerst was er een korte warm-up klim, deze ging mij redelijk gemakkelijk af. Daarna werd het allemaal echter veel moeilijker en was zeer blij dat ik met een touw gezekerd was, anders kon ik nu geen mooie berichtjes voor jullie schrijven. Desondanks de moeilijkheden was het alsnog supergaaf en de laatste klim was tot iets van 30 meter hoogte en op de top had ik een prachtig uitzicht over Raileh. Veels te vet. Na al het klimmen was ik kapot en was het tijd voor lunch. Net na de lunch viel het water met bakken naar beneden. Na de regen heb ik niet veel meer gedaan behalve slapen. 's Avonds ben ik nog naar de bar naast onze klimschool gegaan om te chillen met de guides en klimbuddies. Het kon echter niet te laat worden want de volgende dag moest ik weer vroeg op om met de boot naar Kho Phi Phi te vertrekken.

In Kho Phi Phi hadden wat andere vrienden mij uitgenodigd een kamer met hun de delen, zodat alles wat goedkoper was. Na een zoektocht naar dit hostel was ik plakkerig en bezweet en vond ik het tijd om naar het strand te gaan (het weer was aardig opgeknapt). Na een paar uurtjes op het strand werden we hongerig en zijn we voor een hapje te eten gegaan. Na het eten werden de luchten weer wat donker en besloten we maar terug naar de kamer te gaan en we waren nog niet binnen of het begon weer te hozen als een gek. De rest van de dag hebben we wat rondgehangen in de kamer tot we 's avonds wat te eten moesten halen en we ook maar gelijk uitgingen. We kwamen in een of andere bar terecht waar ze hun eigen Muay Thai boxring hadden en in die ring werd er lustig op los gevochten. Zo ging dat door, de rest van de avond tot we er allemaal genoeg van hadden en we terug naar huis zijn gegaan.
Ondanks enige brakheid hebben we de volgende dag aardig goed benut. Er was ons verteld dat bij 1 van de stranden op Phi Phi een goede snorkelsite was, daar gingen we dus. Wat ons echter niet verteld was was dat dit strand een half uur lopen was in de zinderende hitte en benauwde luchten. Uiteindelijk kwamen we uit bij het strand en het snorkelen was inderdaad niet verkeerd. Ondanks een stel etterende vissen me maar bleven volgens en me zelfs beten! Etters. Na het snorkelen hebben we nog wat gechilled op het strand en uiteindelijk was het tijd voor de wandeling terug. Op de weg terug heb ik nog een duiktoer geboekt voor de volgende dag, na al dat koraal en visgeweld was ik helemaal in de mood. De rest van de dag heb ik volgens mij niet veel meer gedaan. Vroeg naar bed, de volgende dag moest ik om 6.30 op.

Duiken. Eindelijk weer. Dat was een tijd geleden zeg. Onze eerste duik was de King Cruiser, een wrakduik. Dit wrak was niet zo mooi als de S.S. Yongala in Oz maar daardoor niet zonde van het geld (het is hier sowieso goedkoop om te duiken, net zoals alles eigenlijk wel goedkoop is). Na de King Cruiser zijn we naar Shark Point gegaan, deze duik deed me heel erg denken aan het Great Barrier Reef in Cairns, ik kreeg helemaal een beetje heimwee. Good times. Na Shark Point zijn we weer terug richting Phi Phi gegaan voor onze laatste duik. Er was ons verteld dat ze hier in de ochtend duik Whale Sharks hadden gezien, dus wij waren al helemaal opgewonden. Oh ja, trouwens, op de weg naar de King Cruiser hadden we nog dolfijnen gezien. Veels te vet. Helaas zagen we op onze laatste duik geen whale sharks, wel veel mooie visjes. Terug bij de duikshop hebben we nog wat biertjes genuttigd en daarna zijn we ieder onze eigen weg gegaan. 's Avonds zijn we eerst nog naar het viewpoint (wat trouwens een helse klim was) gegaan om de zonsondergang te gaan bekijken. Daarna was het weer partytime en zijn we dit keer naar de Hippies bar gegaan waar eerst livemuziek was en daarna een veels te gruwelijk vette vuurshow. Die gasten kunnen er hier wat van. Na de vuurshow kwam mijn duikguide nog langs en werden de buckets weer besteld. Wat een nacht. Veels te vet.
De volgende dag was ons plan om naar Phi Phi Leh en andere omringende eilanden te gaan maar een longtail boot bleek veel te duur en een toertje de volgende leek ons een veel beter idee. Tevens waren we ook niet in topvorm voor een bootrit langs de eilanden. Toen besloten we maar de rest van de dag op het strand te relaxen. Het weer was trouwens al een paar dagen zeer naar wens, er waren zelfs blauwe luchten. Toen wist ik het zeker, Thailand is veels te vet.

De volgende dag waren we allemaal topfit en zijn we op onze tour vertrokken. Na wat rond wachten was onze eerste stop Maya Bay - dit is het strand waar de film The Beach met Leonardo DiCaprio is gefilmd - en het was hier rete druk. Wel een mooi strand overigens. Hier hebben we wat rond gehangen, wat foto's gemaakt en na een uurtje ofzo moesten we weer verder. Op naar een snorkelsite waar het rif zeker mooi was en een of andere grappenmakende Thai steeds eten in het water bleef gooien en alle vissen daarop af kwamen. Na het snorkelen zijn we verder gegaan lang Viking Cave en een mooie bay, geen strand dit keer. Dit was Phi Phi Ley, op naar Bamboo Island. Op Bamboo Island hebben we nog wat gechilled, het begon nu al wat later te worden en werd tijd om de zonsondergang te bekijken. Eerst bleken we echter nog een keertje te gaan snorkelen, mooi wel. Daarna waren we veel te vroeg voor de zonsondergang en iedereen had het wel gehad - het zou toch geen mooie zonsondergang worden - dus besloten we toen met z'n allen om maar terug te gaan. Terug op Phi Phi hebben we nog wat gechilled en daarna zijn we weer uit gegaan, dit keer weer een andere bar op het strand. Uiteindelijk kwamen we rond een uurtje of 3 thuis en moest ik om 8 uur weer op om mijn boot naar Phuket niet te missen.

Gelukkig ging mijn alarm en was ik op tijd voor de boot. In de boot heb ik wat geslapen. Toen de boot aan kwam in Phuket werd ik per minibus naar Kata Beach getransporteerd, het schijnt hier goed surfen te zijn. Ik was helemaal in the mood, ware het niet dat de buschauffeur het een goed idee vond om mij in de middle of nowhere te droppen en ik hierdoor iets van een uur - als het niet meer was - in de zinderende hitte rond gelopen op zoek naar een hostel. Uiteindelijk had ik een hostel gevonden en was het tijd voor een koude douche en lunch. Na lunch had ik alles weer op een rijtje en besloot naar het strand te gaan om wat te gaan surfen. Gelukkig waren de golven goed en de surfborden niet te duur. Daar ging ik. Dat was pas echt lang geleden. Gelukkig kon ik het nog aardig goed en na een paar keer vallen en opstaan ging het eigenlijk best wel goed. Veels te vet. Na het surfen ben ik terug naar het hostel gegaan en heb ik mijn roes een beetje uitgeslapen, daarna ben ik uit eten gegaan en heb ik mijn naar Bangkok geboekt. Na het eten was ik nog steeds moe en ben ik vroeg naar bed gegaan.
De volgende morgen ging ik vroeg op want ik wilde nog wat surfen voordat ik alle stranden van Thailand zou verlaten en ik terug in de stad zou zijn. Na wat heerlijk gesurf - het ging vandaag verrassend goed - heb ik ergens illegaal gedouched en ben ik naar mijn bus vertrokken. Eerst per minibus naar Surat Thani waar we nog wat moesten rondwachten en ik een stel zeer pittige mosselen heb mogen verorberen. Wel lekker. Daarna was het tijd voor de nachtbus en kwam ik vanochtend in een verlaten en leeg Bangkok aan en heb ik jullie een mooi verhaaltje verteld.

Zo. Poeh poeh. Dat was me een bevalling zeg. Het is inmiddels 10.30 AM en ik ga zo is checken of mijn kamer al vrij is. Daarna ga ik lekker (goedkoop) shoppen en dan vlieg ik morgen naar huis. Misschien dat ik onderweg nog een massage op de kop tik, die heb ik wel nodig na al die bussen en boten.

Tot over een paar dagen.

Khawp Khun Khrap,
Maarten.

Ps. foto's komen misschien hier vanuit Thailand, anders post ik ze wel in Nederland. We zien wel. Tot gauw.